artykuł hasłowy: ząb, też pl. tantum zęby

Jednostki:
(1) 1. 'twardy, różnokształtny twór kostny, osadzony w szczęce, służący do rozgryzania pokarmów, dens':
(2) ~
(3) ~ 'siekacze, dentes incisivi':
(4) ~ 'ząb osadzony w tylnej części szczęki, dens molaris':
(5) ~ 'siekacz słonia zwany potocznie kłem, kość słoniowa, dens elephantis, ebur':
(6) ~ 'okazywać komuś gniew, złość, iram in aliquem expromere':
(7) ~ 'zgrzytanie zębów jako wyraz bólu i rozpaczy, stridor dentium dolorem et desperationem declarans':
(8) ~~ przenośnie:
(9) ~ 'odpłata złem za złe, malum malo recompensum':
(10) 2. w pl. 'rzędem ustawione ostre części jakiegoś przedmiotu, narzędzia, cuspides alicuius instrumenti':
(11) ~ w mylnym rozumieniu tekstu czeskiego:
(12) 3. 'obrobione ziarna owsa, grana avenae trita':
(13) ~ pl. tantum babie zęby 'jakiś rodzaj krup, polenta quaedam':
(14) 4. pl. tantum zęby 'bicz z uwiązanym na końcu ołowiem lub rzemienie wysadzane kawałkami ołowiu, którymi pięściarze okręcali sobie dłonie i nadgarstki, cestus, arma pugilum':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(5) ~
Jednostka nieciągła	słuniowy ząb
Definicja	'siekacz słonia zwany potocznie kłem, kość słoniowa, dens elephantis, ebur':
Semantyka	1.4.3. CZĘŚCI CIAŁA ZWIERZĘCIA. FUNKCJE CZĘŚCI CIAŁA. WYGLĄD
Przykład w transliteracji	Slunyovy sąb ca 1455
Przykład w transkrypcji	Słuniowy ząb ca 1455
Lokalizacja	JA XIV 489.