artykuł hasłowy: zbieg (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'ten, kto uciekł (zwykle przed prawem), uciekinier, też włóczęga, łotrzyk, profugus, fugitivus, etiam homo vagus, latro':
(2) ~
(3) 2. (o kmieciu, de cmethone) 'ten, kto opuścił samowolnie gospodarstwo rolne swojego pana, qui fundum domini sui illicite deseruit':
(4) ~
(5) 3. 'wygnaniec, tułacz, exul, extorris':
(6) 4. 'nurt rzeczny, currus fluminis':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	(o kmieciu, de cmethone) 'ten, kto opuścił samowolnie gospodarstwo rolne swojego pana, qui fundum domini sui illicite deseruit':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.3.3. LUDNOŚĆ CHŁOPSKA 2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Kmyecz nocznego czasv sbyegem gdi othydze (quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive, Dział 62: kmyeczy w noczy zbieszą), thedy rzeczy, ktorekole w domv ostawy wczyekayącz, pan wszy sobye myey mocz odzirzecz
Przykład w transkrypcji	Kmieć nocnego czasu zbiegiem gdy otydzie (czy otidzie, odidzie, quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive, Dział 62: kmieci w nocy zbieżą), tedy rzeczy, ktorekole w domu ostawi uciekając, pan wsi sobie miej moc odzirżeć
Lokalizacja	Sul 61.