artykuł hasłowy: (zbłądzić) zbłędzić (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Definicja | 'zaplątać się w mowie, pomylić się, tu w wygłaszaniu przysięgi, errare in pronuntiandis verbis iurs iurandi': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Paklibi w formye albo obiczayu przissyangy zblandzyl (si autem in forma iuramenti erraverit), ma bicz mylczano, alysch ten isti przissyąngayanczi... konyecz vcziny |
| Przykład w transkrypcji | Pakliby w formie albo obyczaju przysięgi zbłądził (si autem in forma iuramenti erraverit), ma być milczano, aliż ten isty przysięgający... koniec uczyni |
| Lokalizacja | Sul 99. |