artykuł hasłowy: zbrojny (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zaopatrzony w broń, uzbrojony, armatus, armis instructus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ysz w zbroynem riczerstwye (in armata militia, Sul 56: <w> harnaszowey slachcze alybo vbraney) czescz krolewska... zalyeszy, powynyen kaszdy slyachczycz... prze pospolyte dobre pewnymy lyvdzmy zbroynymy (armatis hominibus, Sul 56: bronnymy) slvszycz |
| Przykład w transkrypcji | Iż w zbrojnem rycerstwie (in armata militia, Sul 56: <w> harnaszowej ślachcie alibo ubranej) cześć krolewska... zależy, powinien każdy ślachcic... prze pospolite dobre pewnymi ludźmi zbrojnymi (armatis hominibus, Sul 56: bronnymi) służyć |
| Lokalizacja | Dział 63. |