artykuł hasłowy: dufać
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'ufać, confidere, spem habere': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ufać, confidere, spem habere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nie dufay w xanszanta, w syny lyudske, w gichsze nye zbawienya (nolite confidere in principibus, in filiis hominum, in quibus non est salus Psal 145, 2) |
| Przykład w transkrypcji | Nie dufaj w książęta, w syny ludzkie, w jichże nie zbawienia (nolite confidere in principibus, in filiis hominum, in quibus non est salus Psal 145, 2) |
| Lokalizacja | MW 125a. |
| Uwagi | Por. też W them nauką Chrystus nam dal, by zadny z nasz nye roszpaczal, ale aby w bodze duffal, za szwe grzechi pokuthowal XV ex. R XIX 89. |