artykuł hasłowy: (zdumiały) zumiały, zumieły (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'taki, który odszedł od zmysłów, osłupiały, oszołomiony, też pozbawiony rozumu, głupi, stupefactus, stupidus, amens': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Theofilus videns hoc litteram, quam scribebat, proiecit in terram dimissis manibus velud amens, zumal, effectus |
| Przykład w transkrypcji | Theofilus videns hoc litteram, quam scribebat, proiecit in terram dimissis manibus velud amens, zumiał, effectus |
| Lokalizacja | Gn gl. 75a. |