artykuł hasłowy: zdziwić się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zdumieć się, być zaskoczonym, także wpaść w podziw, zachwyt, obstupescere, mirari, stupefieri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Zatim Dauid prziszedl... ku kaplanowy gymyenyem Achymelech. K nyemu rzecze (sc. Achimelech) a zdzywyl syø (obstupuit Achimelech, eo quod venisset Dauid, et dixit ei): A przeczesz sam, a nye zadnego s tobø? |
| Przykład w transkrypcji | Zatym Dawid przyszedł... ku kapłanowi jimieniem Achimelech. K niemu rzecze (sc. Achimelech) a zdziwił się (obstupuit Achimelech, eo quod venisset Dauid, et dixit ei): A przecześ sam, a nie żadnego z tobą? |
| Lokalizacja | BZ I Reg 21, 1. |