artykuł hasłowy: zebrać, zbrać (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1.a. 1. skupić w jednym miejscu, zgromadzić (zwykle w określonym celu), congregare, colligere, cogere': a. o istotach żywych, de animantibus:
(2) ~
(3) ~ do kogoś, czegoś:
(4) ~ około kogoś:
(5) ~ z kogoś, czegoś:
(6) ~ k(u) komuś, czemuś:
(7) ~ przeciw komuś:
(8) ~ na coś:
(9) ~ przed kogoś:
(10) ~ w coś:
(11) ~
(12) ~ z kimś:
(13) ~ na czymś:
(14) ~ w czymś:
(15) ~ 'wyłowić, wybrać jastrzębie z gniazda, accipitros de nido excipere':
(16) ~ 'otworzyć posiedzenie sądowe według prawa niemieckiego w Polsce, iudicii iuris Teutonici apud Polonos habendi initium facere':
(17) ~ 'zjednoczyć, unire, counire':
(18) b. (o rzeczach, de rebus) 'pozbierać gromadząc w jednym miejscu, colligere, cumulare, coacervare':
(19) ~
(20) ~ 'dokonać spisu praw wybranych z kilku różnych zwodów praw, leges e pluribus codicibus in unum colligere':
(21) ~ przenośnie:
(22) c. (o owocach, de fructibus) 'usuwając z pola umieścić w jakimś miejscu, colligere, metere':
(23) 2. (o pieniądzach, de pecunia) 'pobierać, ściągnąć, exigere, cogere':
(24) ~
(25) 3. (o wrzodach, de ulceribus) 'spęcznieć, wezbrać, wzdąć się, tumescere, augeri':
(26) 4. 'zniszczyć, delere' (?):
(27) 5. 'oddzielić, segregare, auferre' (?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(24) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Plerumque servus malus loco sui precii solvendi de tuis bonis comparabit, szberze, sibi in quadruplo 1440
Przykład w transkrypcji	Plerumque servus malus loco sui precii solvendi de tuis bonis comparabit, zbierze, sibi in quadruplo 1440
Lokalizacja	RRp XXV 242.