artykuł hasłowy: zginąć (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. (o istotach żywych, de animantibus) 'ulec zagładzie, stracić życie, umrzeć, zwłaszcza śmiercią gwałtowną, perire, obire, decedere':
(2) ~ użycia przenośne i poetyckie:
(3) ~ 'zostać potępionym (przez Boga), stracić prawo do życia w niebie, aeternis suppliciis a deo damnari':
(4) 2. 'ulec zniszczeniu, zniweczeniu, perire, deperire, exstingui':
(5) ~ 'przeminąć, nie ostać się, nie zachować się, praeterire, perire, deperire':
(6) ~
(7) ~
(8) 3. 'zagubić się, zniknąć, stracić się, perire, deperdi':
(9) ~
(10) ~
(11) ~
(12) 4. (o pokarmach, de cibis) 'zepsuć się, stracić świeżość, właściwy smak, putrescere, saporem amittere':
(13) ~ przenośnie:
(14) 5. 'ulec przedawnieniu, stracić coś, prawo do czegoś na skutek przedawnienia, praescribi, praescriptione irritum fieri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	użycia przenośne i poetyckie:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.4.5.2. Wyrazy w znaczeniach przenośnych; porównania, użycia poetyckie
Przykład w transliteracji	Alle ty wytargl gesz dvszø moyø, aby ne zghynala (ut non periret Is 38, 17), porzvczyl <jeś> za *chirzybet twoy wszytky grzechy moge
Przykład w transkrypcji	Ale ty wytargł jeś duszę moję, aby nie zginęła (ut non periret Is 38, 17), porzucił <jeś> za chrzybiet twoj wszytki grzechy moje
Lokalizacja	Fl Ez 11, sim. Puł.