artykuł hasłowy: zgodzić, zgodzić się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'doprowadzić do jedności, zjednoczyć, połączyć, coniungere, conectere, colligare':
(2) 2. 'rozporządzić, pokierować, gubernare, regere':
(3) 3. zgodzić się 'przystać na coś, wyrazić zgodę, też umówić się, dojść do porozumienia, consentire, assentiri, approbare':
(4) ~
(5) 4. zgodzić się 'żyć w zgodzie, bez sporów, concordem esse, concordare':
(6) ~
(7) 5. zgodzić się 'być odpowiednim, nie sprzecznym, congruere, consonare':
(8) 6. zgodzić się 'przydarzyć się, przytrafić się, accidere, contingere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) 6.
Definicja	zgodzić się 'przydarzyć się, przytrafić się, accidere, contingere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Szgodzylo szyą (OrtMac 114: zgodzylo szye) potem (tunc accidit), ysz masz oney vmrze (pro vmarley) zony poyal zona tego vmarlego maszą
Przykład w transkrypcji	Zgodziło się (OrtMac 114: zgodziło sie) potem (tunc accidit), iż mąż onej umrze (pro vmarley) żony pojął żonę tego umarłego męża
Lokalizacja	OrtOssol 84, 4.