artykuł hasłowy: złamacz (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, kto narusza prawo itp., qui legem violat': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Letales ictus seu wlnera, que in recenti facto non deprehensa sunt, iustis expositis diebus conqueri debent et pacis fractor, pokoyv slamacz (OrtOssol 27, 4, OrtMac 23: czo myr szlomyl), iustis sentenciis sequi |
| Przykład w transkrypcji | Letales ictus seu wlnera, que in recenti facto non deprehensa sunt, iustis expositis diebus conqueri debent et pacis fractor, pokoju słamacz (OrtOssol 27, 4, OrtMac 23: co mir złomił), iustis sentenciis sequi |
| Lokalizacja | OrtRp 13, 4. |