artykuł hasłowy: zmówić (się), zmołwić (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'zawrzeć porozumienie, ugodę, układ, uzgodnić sporne kwestie, ułożyć się z kimś w jakiejś sprawie, pacisci, convenire, controversiam sedare':
(2) ~ coś:
(3) ~ na coś:
(4) z inf.:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ zmowiony (o stowarzyszeniu, grupie ludzi), de hominum coetu) 'sprzysiężony, sprzymierzony, związany przysięgą, foedere iunctus, confoederatus':
(7) ~~a. zmowić się a. 'zawrzeć pokój, wejść w przymierze, foedus inire, foederare':
(8) b. zmowić się 'wejść w tajne porozumienie, przeciw komuś, zawiązać spisek, conspirare, coniurare':
(9) 2. 'doprowadzić do zawarcia umowy małżeńskiej, zeswatać kogoś, nuptias conciliare, puellam alicui nubendam promittere':
(10) 3. zmowić kogoś 'umówić się z kimś (na jakiś termin), tempus cum aliquo condicere':
(11) 4. (o terminach prawnych, de terminis iudicii) 'z góry ustalić, umówić, wyznaczyć, designare, constituere':
(12) 5. 'wyrazić słowami, wypowiedzieć, wyrzec, edicere, enuntiare, pronuntiare':
(13) ~ 'przepowiedzieć, praedicere, praefari':
(14) ~ 'wymówić z przydechem, aspirować, aspirare, pronuntiare cum aspiratione':
(15) 6. 'wypowiedzieć od początku do końca, odmówić (modlitwę), peragere (preces)':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) b.
Definicja	zmowić się 'wejść w tajne porozumienie, przeciw komuś, zawiązać spisek, conspirare, coniurare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE 2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Bo vyedzyal (sc. Judasz), yze Zydovye szye smovyly na smyercz mylego Iesusza
Przykład w transkrypcji	Bo wiedział (sc. Judasz), iże Żydowie sie smowili na śmierć miłego Jesusa
Lokalizacja	Rozm 444, sim. ib. 589.