artykuł hasłowy: znamionać

Jednostki:
(1) 1. 'opatrzyć znakiem, oznakować, naznaczyć, wyróżnić, signo instruere, signare, notare':
(2) ~
(3) ~ 'zapisać, przedstawić (na piśmie) notare, conscribere':
(4) 2. 'opatrzyć pieczęcią, zapieczętować, sigillo instruere':
(5) ~
(6) 3. 'wytyczać, wyznaczać, określać za pomocą znaków (granice), signis terminare, constituere (limites)':
(7) 4. 'ukazać coś, przedstawić, insinuare, ostendere, indicare':
(8) ~ 'przedstawiać, wyobrażać, demonstrare, effingere':
(9) 5. 'być znakiem czegoś, oznaczać, designare, figurare':
(10) 6. 'odbierać wrażenia za pomocą zmysłu wzroku i słuchu, (sensibus) percipere, animadvertere':
(11) ~ 'kierować oczy na kogoś, coś, patrzeć, wyrażając jakieś uczucia, intencje, aspicere, intueri mentem suam enuntiando':
(12) ~
(13) 7. 'zorientować się w czymś, zdać sobie sprawę z czegoś, przekonać się, dowiedzieć się, zauważyć (mente) considerare, conspicere, animadvertere':
(14) ~
(15) 8. 'potępić, zganić, notare, vituperare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(11) ~
Definicja	'kierować oczy na kogoś, coś, patrzeć, wyrażając jakieś uczucia, intencje, aspicere, intueri mentem suam enuntiando':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE 2.2.2.3. WYRAŻANIE EMOCJI 2.4.4.6. JĘZYK NIEWERBALNY
Przykład w transliteracji	Oni zaprawdø wzglødali sø y znamonali sø (Puł: znamyenowaly) me (consideraverunt et inspexerunt me)
Przykład w transkrypcji	Oni zaprawdę wzglądali są i znamionali są (Puł: znamienowali) mie (consideraverunt et inspexerunt me)
Lokalizacja	Fl 21, 19.