artykuł hasłowy:  2. zostać (się) (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | (o ortylach, postępowaniu prawnym, etc., de ortilegiis, iuris actionibus) 'utrzymać się w mocy, vim legis retinere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wyadomo bandz wam, iszye *obyczayą sz stara dawna *dzyerzano mogą szye dobrze zostacz (OrtMac 43: szye... osthacz, OrtRp 21, 4: zostacz sye moze constare potest) podlug prawa |
| Przykład w transkrypcji | Wiadomo bądź wam, iże obyczaje z stara dawna dzierżany mogą sie dobrze zostać (OrtMac 43: sie... ostać, OrtRp 21, 4: zostać sie może constare potest) podług prawa |
| Lokalizacja | OrtOssol 39, 1. |