artykuł hasłowy:  zrządzenie, zdrądzenie, zdrządzenie, zrądzenie (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'nieuchronny los, przeznaczenie, fatum, necessitas': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Errauit mundum fingens hunc esse secundum et fieri fato, szrządzenym, s przyczcze, cuncta regente Plato 1466 |
| Przykład w transkrypcji | Errauit mundum fingens hunc esse secundum et fieri fato, zrządzenim, z przyczcze, cuncta regente Plato 1466 |
| Lokalizacja | R XXII 19. |