artykuł hasłowy: zuchwalec, zufalec a. zufalca (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'zuchwały przestępca, grzesznik, sceleratus, impudens, peccator': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Aczlyby kto nato (leg. nad to) to smyal vczynycz, yako zvfalcze (pro zvfalecz czy zvfalcza, temerarius huius statuti violator, Sul 46: *przesvmpny przestąpcza), przeczywnoscz vcziny panv dzedzycznemu, tedy w czemkoly gy pan dzedzyczny o schkodą rąką swą poprzysyąsze, to gemv ma odloszycz z wyną pyathnadzescza |
| Przykład w transkrypcji | Aczliby kto nadto to śmiał uczynić jako zufalec (czy zufalca, temerarius huius statuti violator, Sul 46: *przezumpny przestępca), przeciwność uczyni panu dziedzicznemu, tedy w czemkoli ji pan dziedziczny o szkodę ręką swą poprzysięże, to jemu ma odłożyć z winą piętnadzieścia |
| Lokalizacja | Dział 37. |