artykuł hasłowy: zufać (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'stracić nadzieję, zwątpić, desperare, diffidere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ysze ia ucyekø..., abi zufal (ut desperet) Saul a przestal szukacz myø |
| Przykład w transkrypcji | Iże ja uciekę..., aby zufał (ut desperet) Saul a przestał szukać mię |
| Lokalizacja | BZ I Reg 27, 1. |