artykuł hasłowy: zwadźca (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'człowiek wszczynający kłótnie, czy też niepotulny, niepokorny, homo litigiosus, vel arrogans, pertinax': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Czy czischi za oplatą mayą od boga, esze possyądą zyemią troyaką... Tasch zyemyą..., po geysze czu chodzą, bo zwaczcze traczą gymyenye, a czischi go nabiwayą (Mat 5, 4) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Ci cisi za opłatę mają od Boga, eże posiądą ziemię trojaką... Taż ziemia..., po jejże czu chodzą, bo zwadźce tracą jimienie, a cisi go nabywają (Mat 5, 4) XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 237. |