artykuł hasłowy: zwalić, zwalić się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'zdjąć, zrzucić, usunąć, tu przenośnie, deicere, eicere, tollere, hic translate': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dawnom grzesnik zandal czebe, bich mogl grzechi swalicz szebe (leg. z siebie), rad bich sluzil verne thobe XV p. pr. |
| Przykład w transkrypcji | Dawnom grzesznik żądał ciebie, bych mogł grzechy zwalić z siebie, rad bych służył wiernie tobie XV p. pr. |
| Lokalizacja | JA XV 535. |