artykuł hasłowy: 1. zwiedzenie (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Jednostka nieciągła | z zwiedzenim czyimś |
| Definicja | 'znajomość czegoś, wiedza o czymś, scientia': z zwiedzenim czyimś 'mając czyjąś zgodę, alicuius scitu, aliquo assentiente': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Strofugyely ktho orthel w sządzye, tho ma woyth y sz szwedzenym przyszyasznykow (scitu scabinorum, OrtOssol 53, 3: sz wyedzenym przyszasznyczym) popyszacz y poszlacz, y ortela tego szye dowyedzyecz |
| Przykład w transkrypcji | Strofujeli kto ortel w sądzie, to ma wojt i z zwiedzenim przysiężnikow (scitu scabinorum, OrtOssol 53, 3: z wiedzenim przysiężniczym) popisać i posłać, i ortela tego sie dowiedzieć |
| Lokalizacja | OrtMac 66. |
| Uwagi | ~ Możliwa też lekcja z wiedzenim. [W Bibliotece zabytków: i[ż] wiedzenim.] |