artykuł hasłowy: (zwniący) wzniący
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Jednostka nieciągła | wzniące (uszy) |
| Definicja | 'uszy, w których dzwoni, huczy z powodu niezwykłej wiadomości, (auris) tinniens': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wsznąnczącz (pro wsznąncze) bandą tinient (ecce ego facio verbum in Israel, quod quicumque audierit, tinnient ambae aures eius I Reg 3, 11) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Wzniące będą tinient (ecce ego facio verbum in Israel, quod quicumque audierit, tinnient ambae aures eius I Reg 3, 11) 1471 |
| Lokalizacja | MamKalRp 64. |