artykuł hasłowy: zżec, zdżec, żdżec, zżec się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 2. |
| Definicja | 'pozbawić życia przez spalenie, igne necare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wschakosch... yedno szye nad tymy pomsczyl, czo to vczynyly, y szegl (leg. zżegł) ty ystne, ys to povrosmy orla spvsczyla (illos..., qui in funibus demissi aquilam conciderant, vivos incendit) y ze dvyema mystrzoma |
| Przykład w transkrypcji | Wszakoż... jedno sie nad tymi pomścił, co to uczynili, i zżegł ty istne, jiż to powrozmi orła spuściła (illos..., qui in funibus demissi aquilam conciderant, vivos incendit) i ze dwiema mistrzoma |
| Lokalizacja | Rozm 108. |