artykuł hasłowy: żegnać, żegnać się

Jednostki:
(1) 1. 'rzucać zaklęcia mające zniweczyć działanie złych mocy, excantare, incantamentis daemones eicere':
(2) 2. 'błogosławić, benedicere, cruce signare':
(3) ~ w formułę pożegnania:
(4) 3. 'rozstawać się z kimś, discedere, abire ab aliquo':
(5) 4. żegnać się 'czynić ręką znak krzyża na sobie, cruce se signare':
(6) 5. 'duchowny sprawujący egzorcyzmy, qui daemones adiurando ex homine eicit, ordo tertius clericorum minorum':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'rzucać zaklęcia mające zniweczyć działanie złych mocy, excantare, incantamentis daemones eicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.7. MITOLOGIA. POGAŃSTWO. CZARY
Przykład w transliteracji	Vøcz trzeczecz przyrodzene vøsz tho ma, ysze gdiszcy gy szegnagø, vøczcy on gedno vcho ogonem szaslony, a drudzecz on ku szemy skloniy, tegodla abycz on ne slys[l]al szegnana
Przykład w transkrypcji	Więc trzecieć przyrodzenie wąż to ma, iże gdyżci ji żegnają, więcci on jedno ucho ogonem zasłoni, a drugieć on ku ziemi skłoni, tegodla abyć on nie słysz[ł]ał żegnania
Lokalizacja	Gn 173 b.