artykuł hasłowy: obrzeczać (?)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'stawiać zarzut, zarzucać, obicere, exprobrare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Skazanye klanthwi swyathkom, gysz mayą powyedzeny bicz, sloscziwye cząsthokrocz obiklo bicz obrzeczano (pro obrzeczono ?, sententia excommunicationis testibus inducendis malitiose plerumque consuevit opponi), sz gegosz obrzeczenya mnoszy szą prawdi vczisnyenye |
| Przykład w transkrypcji | Skazanie klątwy świadkom, jiż mają powiedzieni być, złościwie częstokroć obykło być obrzeczano (sententia excommunicationis testibus inducendis malitiose plerumque consuevit opponi), s jegoż obrzeczenia mnoży się prawdy uciśnienie |
| Lokalizacja | Sul 34. |
| Uwagi | [W Bibliotece zabytków wyraz hasłowy odczytany jako obrzekano.] |