artykuł hasłowy: wzgardzieć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'odmówić (zrobienia czegoś), recusare, renuere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Puszcz lud moy, acz my offyeruge, a paklybi geszczye wzgardzyal (quod si adhuc renuis) a dzerszal gy, tocz ma rokøø (pro røka) bødzye nad twymy polmy |
| Przykład w transkrypcji | Puść lud moj, ać mi ofieruje. A pakliby jeszcze wzgardzał (quod si adhuc renuis) a dzierżał ji, toć ma ręka będzie nad twymi polmi |
| Lokalizacja | BZ Ex 9, 2. |