artykuł hasłowy: 1. (dziedzicki) dziedzicski, dziedziski
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1.a. |
| Definicja | 1. 'objęty prawem dziedziczenia, z dziedziczeniem w pewien sposób związany': a. 'będący kimś na zasadzie a. z prawem dziedziczenia, qui ius hereditarium habet': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kaszdy woyth, bandz kupny, dzyedzyczszky, yle kto nayąl, ma ku *prawo... przyszancz (OrtMac 34: kaszdy woyth bąndz dzyedzynny albo ktho nayal, ma kv praw przyszyądz) |
| Przykład w transkrypcji | Każdy wojt, bądź kupny, dziedzicski, ile kto najął, ma ku prawu... przysiąc (OrtMac 34: każdy wojt, bądź dziedzinny, albo kto najął, ma ku prawu przysiąc) |
| Lokalizacja | OrtKał 204. |