artykuł hasłowy: (S) orzeczca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten kto obmawia, oszczerca, potwarca, calumniator, concitator': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Non eris criminator nec zuzurro, vtargacz tagemny, vwloczczą albo o<r>zeczczą (MamLub 36: tayny vtargacz, MamKal 36: tayny schemracz) in populis (Lev 19, 16) XV p. pr. |
| Przykład w transkrypcji | Non eris criminator nec zuzurro, utargacz tajemny, uwłoczca albo o<r>zeczca (MamLub 36: tajny utargacz, MamKal 36: tajny szemracz) in populis (Lev 19, 16) XV p. pr. |
| Lokalizacja | SKJ I 306. |