artykuł hasłowy: (S) przykróćca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ogrodnik, który przycina drzewa, hortulanus, qui arbores succidit': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Summumque putator, *przygroczą, <ha>ud dubitat terre ferens mandare cacumen XV ex. |
| Przykład w transkrypcji | Summumque putator, przykroćca, <ha>ud dubitat terre ferens mandare cacumen XV ex. |
| Lokalizacja | VergGeorg 75. |