artykuł hasłowy: 1. dzinia
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'włosienica, tkanina z włosia, cilicium textile e saeta confectum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Alye ya, gdy my nyelyubyezlywy byly, obloczyl yesm szye w dzynyø (ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio, Fl: w pitel) |
| Przykład w transkrypcji | Ale ja, gdy mi nielubieźliwi byli, obłoczył jeśm sie w dzinią (ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio, Fl: w pytel) |
| Lokalizacja | Puł 34, 15. |
| Uwagi | ~ Cf. czeskie žínĕ 'włósie', w Żałtarzu klementyńskim: oblacziech sie w zînyu. |