artykuł hasłowy: gdzie, dzie, kdzie

Jednostki:
(1) I.A.1.a. I. przysłówek zaimkowy: A. pytajny: 1. 'gdzie, w którym miejscu, ubi, quo loco': a. wprowadza pytanie niezależne:
(2) ~
(3) ~ 'użyte w tytule':
(4) b. 'wprowadza pytanie zależne:
(5) ~
(6) 2.a. 2. 'dokąd, quo': a. wprowadza pytanie niezależne:
(7) b. wprowadza pytanie zależne:
(8) B.1.a.aa. B. przysłówek zaimkowy względny: 1. wprowadza zdanie miejscowe: a. 'gdzie, w którym miejscu, ubi, quo loco': aa. z odpowiednikiem w zdaniu nadrzędnym:
(9) bb. bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym:
(10) b.aa. b. 'dokąd, quo': aa. z odpowiednikiem w zdaniu nadrzędnym:
(11) bb. 'bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym'.
(12) ~ z elipsą zdania głównego:
(13) 2. wprowadza zdanie czasowe 'gdy, kiedy, ubi, cum':
(14) 3.a. 3. wprowadza zdanie przydawkowe a. rozwijające (tj. takie, które nie uzupełnia zdania nadrzędnego, lecz wprowadza własną treść wydarzeniową): a. 'gdzie, ubi':
(15) ~
(16) b. 'dokąd, quo':
(17) C. przysłówek zaimkowy nieokreślny 'gdzie, gdzieś, gdziekolwiek, ubi, ubicumque, alicubi':
(18) ~
(19) ~
(20) II.1. II. spójnik: 1. wprowadza zdanie okolicznikowe faktu towarzyszącego 'jak, quod, cum':
(21) 2. 2. wprowadza zdanie czasowo-warunkowe 'jeżeli, si':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Myla szmyerczy, gdzesz szya wszyala, dawno-lysz szya vrodzyla?
Przykład w transkrypcji	Miła Śmierci, gdzieś się wzięła, dawnoliś się urodziła?
Lokalizacja	De morte w. 113.