artykuł hasłowy: gnanie
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'atak, bój, impetus': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'atak, bój, impetus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kto pyrwi s nas przecyw sinom Amonowim ucz<y>ny gnanye (qui primus ex nobis contra filios Ammon coeperit dimicare), bødze wodzem lyvda galaaczskego |
| Przykład w transkrypcji | Kto pirwy s nas przeciw synom Amonowym ucz<y>ni gnanie (qui primus ex nobis contra filios Ammon coeperit dimicare), będzie wodzem luda galaadzskiego |
| Lokalizacja | BZ Jud 10, 18. |