artykuł hasłowy: góra

Jednostki:
(1) 1. 'znaczna wyniosłość ziemi, wzniesienie terenu, góra, w pl. także pasmo gór, kraj górzysty, terrae locus editior, mons, iugum, terra montuosa':
(2) ~
(3) 2. 'las na stoku góry, saltus':
(4) 3. 'górna, wyższa, wcześniejsza część czegoś, szczyt, początek, wierzch, pars superior vel summa, fastigium, quod supra est, quod prius est':
(5) ~ 'powyżej, wcześniej, uprzednio, in superiore parte':
(6) ~ '?':
(7) 4. 'przewaga, wyższość, effectus, partes priores, successus':
(8) 5. wyrażenia przysłówkowe przy oznaczaniu kierunku ruchu: do gory 'in (ad) loca superiora':
(9) ~ 'supra':
(10) ~ 'sursum, superius':
(11) ~ 'desuper, deorsum':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(10) ~
Jednostka nieciągła	w (wz) gorę
Definicja	'sursum, superius':
Semantyka	3.2. PRZESTRZEŃ 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	A rozmnozywszy szø wodi, y *zwznyozly korab wz gorø od zemye (in sublime a terra)
Przykład w transkrypcji	A rozmnożywszy się wody i wzniosły korab wz gorę od ziemie (in sublime a terra)
Lokalizacja	BZ Gen 7, 17.