artykuł hasłowy: guślnik, guśnik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wróżbita, czarownik, ariolus, augur, futurarum rerum interpres (praecipue in malam partem), magus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | S guszlnyky syø radzil (insuper... pythonissam consuluerit) |
| Przykład w transkrypcji | Z guślniki się radził (insuper... pythonissam consuluerit) |
| Lokalizacja | BZ I Par 10, 13. |