artykuł hasłowy: guślny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wróżbiarski, umiejący wróżyć, divinandi peritus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Møsz albo zona, w ktorichze to bødze wyesczi albo gvszlni dvch (pythonicus vel divinationis fuerit spiritus), smyerczø vmrzeta |
| Przykład w transkrypcji | Mąż albo żona, w ktorychże to będzie wieszczy albo guślny duch (pythonicus vel divinationis fuerit spiritus), śmiercią umrzeta |
| Lokalizacja | BZ Lev 20, 27. |
| Uwagi | Poprawka w cytacie z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 483, t. 3. |