artykuł hasłowy: i, hi

Jednostki:
(1) I.A.1. I. spójnik: A. wskazuje stosunek łączny: 1. między częściami zdania:
(2) ~
(3) ~
(4) ~ 'i zarazem, idemque, simul et, et – et':
(5) ~ szeregi wieloczłonowe:
(6) ~
(7) ~
(8) ~
(9) ~~ w liczebnikach:
(10) ~
(11) ~
(12) ~
(13) ~
(14) ~ z odcieniem rozłączności:
(15) 2. między zdaniami równorzędnymi (i równoważnikami zdania):
(16) ~
(17) ~
(18) ~ z odcieniem wynikowości:
(19) 3. między zdaniem czasowym i nadrzędnym: 'wtedy':
(20) 4. między oznajmieniem imiesłowowym i zdaniem:
(21) ~
(22) B. wskazuje stosunek przeciwstawny:
(23) C. nawiązuje zdanie do poprzedniego kontekstu:
(24) D.a. D. w połączeniu z innymi wyrazami (wyrażeniami) uwydatniającymi łączność (alfabetycznie): a. i (k) temu 'i ponadto, atque, atque insuper':
(25) ~
(26) ~b.
(27) ~c.
(28) ~d.
(29) ~
(30) ~e.
(31) ~
(32) ~f. 'cum':
(33) ~g. 'ex, de' (zamiast połączenia i z można tu widzieć archaiczną pozostałość prasł. izъ 'ex, de'):*
(34) ~h.
(35) II.1. II. partykuła: wzmacnia następujący wyraz: 'również, nawet, właśnie, wszak, etiam, certe': 1. użyta sama:
(36) ~~
(37) 2.a. 2. użyta wraz z poprzedzającym spójnikiem lub przysłówkiem zaimkowym: a. a i:
(38) ~
(39) ~b.
(40) ~c.
(41) ~
(42) ~d. 'ale i, sed et':
(43) ~e.
(44) ~
(45) ~f.
(46) ~
(47) ~g.
(48) ~
(49) ~h.
(50) ~i.
(51) ~j.
(52) ~
(53) ~k.
(54) ~l.
(55) ~ł.
(56) ~m.
(57) ~n.
(58) ~o.

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła synsemantyczna
Numer	(37) 2.a.
Jednostka nieciągła	a i
Funkcja	2. użyta wraz z poprzedzającym spójnikiem lub przysłówkiem zaimkowym: a. a i:
Przykład w transliteracji	Pyy, a y twymczy wyelblødom dam pycz (bibe, quin et camelis tuis dabo potum)
Przykład w transkrypcji	Pij, a i twym-ci wielbłądom dam pić (bibe, quin et camelis tuis dabo potum)
Lokalizacja	BZ Gen 24, 14.