artykuł hasłowy:  (S) bielawa
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'błotnista łąka porośnięta wełnianką, której kwiaty po przekwitnięciu zostawiają gęsty biały puch, używana jako pastwisko, pratum lutosum tectumque eriophoro, cuius flores marcescentes plumam albam et densam relinquunt, ad pascua destinatum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Exivimus, ubi locum pascuorum dictum bielawy civium Powidzensium invenimus,... ipsum regali allodio... adiunximus (1426) 1624–5 |
| Przykład w transkrypcji | Exivimus, ubi locum pascuorum dictum bielawy civium Powidzensium invenimus,... ipsum regali allodio... adiunximus (1426) 1624–5 |
| Lokalizacja | KodWP IX 8. |