artykuł hasłowy: bieżeć

Jednostki:
(1) 1.a. 'biec, currere':
(2) ~ do czegoś:
(3) ~ z czegoś:
(4) ~ ku, przeciw komuś, czemuś':
(5) ~ na coś:
(6) ~ po kogoś:
(7) ~ po czymś:
(8) ~ w czymś:
(9) ~ z kimś:
(10) ~ za kimś, czymś:
(11) b. 'postępować, agere':
(12) c. 'rozchodzić się, divulgari': [rychło bieży mołwa czyjaś]
(13) d. dubium: 'burzyć się, falować, fluctuare':
(14) e. (o czasie) 'upływać, currere, labi':
(15) f. 'ciągnąć się, rozciągać się, tendere, patere':
(16) g. (o monecie) 'być w obiegu, currere':
(17) h. (o rozprawie) 'odbywać się, agere':
(18) 2. 'uciec, fugere':
(19) ~
(20) 3. 'napaść, zrobić najazd, incurrere, invadere, ingredi':
(21) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~
Definicja	ku, przeciw komuś, czemuś':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Sam byeszal ku stadu (ad armentum cucurrit)
Przykład w transkrypcji	Sam bieżał ku stadu (ad armentum cucurrit)
Lokalizacja	BZ Gen 18, 7.