artykuł hasłowy: kanclerzow(y), kanclerzew(y)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'należący do kanclerza, ad cancellarium pertinens': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Czso Iurga dobitek zaiøl ludzem xszødza kanczlerzewim, ... to gim zaiøl na swem na prawem 1410 |
| Przykład w transkrypcji | Czso Jurga dobytek zajął ludziem księdza kanclerzewym, ... to jim zajął na swem na prawem 1410 |
| Lokalizacja | Piek VI 406. |