artykuł hasłowy: karcz
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'odziomek, pniak pozostający w ziemi po ścięciu drzewa a przeznaczony do wykopania, także wyrąb przeznaczony do wykopania odziomków, trunci pars inferior, quae arbore caesa in terra remanet aut campus, ex quo arboribus caesis stripes eruendae sunt': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kedibi mi kmecz mork carczu vicopal, tedibich mu mal dwe koze vroczicz 1402 |
| Przykład w transkrypcji | Kiedyby mi kmieć morg karczu wykopał, tedybych mu miał dwie kozie wrocić 1402 |
| Lokalizacja | Pozn nr 712. |