artykuł hasłowy: kaznodziejski
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'właściwy kaznodziei, qui oratoris sacri est, qui ad oratorem sacrum spectat': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nykomu nye dawayącz zadnego pogorschenya, aby nye bylo poganbyono vrząd, stadlo kaznodzeyskye, apostolszkye ministerium, sc. appostolatus (ut non vituperetur ministerium nostrum II Cor 6, 3) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Nikomu nie dawając żadnego pogorszenia, aby nie było pogańbiono urząd, stadło kaznodziejskie, apostolskie ministerium, sc. appostolatus (ut non vituperetur ministerium nostrum II Cor 6, 3) XV med. |
| Lokalizacja | SKJ I 72. |