artykuł hasłowy: kąt

Jednostki:
(1) 1. 'miejsce, gdzie się schodzą dwie ściany, przestrzeń między nimi zamknięta, kąt, także węgieł, narożnik, locus, qui inter duos parietes coeuntes exsistit, angulus':
(2) ~
(3) ~ 'dom, mieszkanie, domus, domicilium':
(4) 2. 'oddalona, ustronna, końcowa część terenu (tu głównie część posiadłości ziemskiej, zwykle w kształcie klina lub półkola), agri, silvae sim. pars longinquo quodam ac remotiore loco sita (imprimis fundi pars cunei vel semicirculi forma)':
(5) 3. 'miejsce ustronne, zakątek, zakamarek, locus abditus, ignotus, obscurus':
(6) ~ w mylnym przekładzie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	'oddalona, ustronna, końcowa część terenu (tu głównie część posiadłości ziemskiej, zwykle w kształcie klina lub półkola), agri, silvae sim. pars longinquo quodam ac remotiore loco sita (imprimis fundi pars cunei vel semicirculi forma)':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.6.2.1. MAJĄTEK ZIEMSKI. GOSPODARSTWO ROLNE. ZAGRODA CHŁOPSKA 2.4.6.2.1.2. ROLNICTWO. OGRODNICTWO 3.2. PRZESTRZEŃ
Przykład w transliteracji	Ad pratum, quod dicitur Choualkowy canti 1309
Przykład w transkrypcji	Ad pratum, quod dicitur Ch[o]wałkowy kąty 1309
Lokalizacja	CodSil I 21.