artykuł hasłowy: klin

Jednostki:
(1) 1. 'proste narzędzie, płasko zaostrzony kawał drewna lub metalu do rozłupywania drzewa, do uszczelniania itp., cuneus':
(2) 2.a. 2. 'różne przedmioty kształtem przypominające klin, res cunei formam habentes': a. 'przykrywka albo zatyczka, operimentum, obturaculum':
(3) ~b. 'kukiełka, paniculus':
(4) ~c. 'czapka, capitis tegumentum quoddam':
(5) ~d. 'poła, fałda, brzeg szaty, vestimenti lacinia, pars extrema in cuneum exiens':
(6) 3. 'kawał pola w kształcie klina, agri pars lateribus in cuneum coeuntibus':
(7) ~ może już nomen proprium
(8) 4. dubium:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'proste narzędzie, płasko zaostrzony kawał drewna lub metalu do rozłupywania drzewa, do uszczelniania itp., cuneus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.6.1.3. NARZĘDZIE. URZĄDZENIE. ZBIORNIK. POJEMNIK 2.4.6.3. RZEMIOSŁO. PRZEMYSŁ 3.4.1. FORMA
Przykład w transliteracji	Stogy na roly, w lemyess klyekczye, rzekomocz mv plug oracz nye chczye. Namyszlem potraczy klyny, byezy do chrostha po gyny
Przykład w transkrypcji	Stoji na roli, w lemiesz klekce, rzekomoć mu pług orać nie chce. Namysłem potraci kliny, bieży do chrosta po jiny
Lokalizacja	Satyra w. 19.