artykuł hasłowy: kolić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'chodzić w koło, krążyć, błąkać się, errare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bądą szą wyliczy a. kolyczy (war. kal.: bandą byegacz) circuibunt (circuibunt in platea plangentes Eccles 12, 5) |
| Przykład w transkrypcji | Będą się wilici aut kolici (war. kal.: będą biegać) circuibunt (circuibunt in platea plangentes Eccles 12, 5) |
| Lokalizacja | MPKJ V 72. |