artykuł hasłowy: korzyć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | (o ogniu) 'uciszać się, zmniejszać się, minus acrem fieri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Korzil schią (war. lub.: korzyl syą, krothko sya czynil) mansuetatur (quodam enim tempore mansuetabatur ignis Sap 16, 18) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Korzył się (war. lub.: korzył się, krotko się czynił) mansuetatur (quodam enim tempore mansuetabatur ignis Sap 16, 18) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 77. |