artykuł hasłowy: (błądzić) błędzić

Jednostki:
(1) 1. 'błąkać się, błądzić, vagari, errare':
(2) 2. 'chwiać się, potknąć się, labare, titubare, offendere':
(3) 3. 'zejść z czegoś, odstąpić od czegoś, decedere, deficere, discrepare':
(4) ~
(5) 4. 'postępować niewłaściwie, non recte facere':
(6) 5. 'mówić bez sensu, bredzić, in delirio inepta dicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'błąkać się, błądzić, vagari, errare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Blødzycz gee vczynyl w przezdroszy (errare fecit eos in invio, Puł: blędzicz ye puszczyl w przezdrodze)
Przykład w transkrypcji	Błędzić je uczynił w przezdroży (errare fecit eos in invio, Puł: błędzić je puścił w przezdrodze)
Lokalizacja	Fl 106, 40.