artykuł hasłowy: błędny

Jednostki:
(1) 1. 'błąkający się, ukazujący się tu i tam, vagus':
(2) 2. 'zabłąkany, qui itinere oberravit, vagus, profugus':
(3) 3. '(o drogach) wprowadzający w błąd, mylny, qui in devia ducit, falsus':
(4) 4. 'fałszywy, qui in errorem ducit, falsus':
(5) 5. 'grzeszny, errans, peccans':
(6) 6. 'obłąkany, delirus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 4.
Definicja	'fałszywy, qui in errorem ducit, falsus':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Thy przywyleye ylko kthemv yako szmyerthnee a bląndnee prooznee czynymy (ut perniciosa et erronea cassamus)
Przykład w transkrypcji	Ty przywileje, ilko k temu jako śmiertne a błędne, prozne czynimy (ut perniciosa et erronea cassamus)
Lokalizacja	Sul 28.