artykuł hasłowy: błogosławić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 2. |
| Definicja | 'życzyć szczęścia, obdarzać szczęściem, alicui salutem imprecari, beatum reddere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przecziwo calisdey (sc. duszy?) grzech smyertni ossob[ye]nye boyuge nadzącz duscha czlowyeczą, owo (sc. błogosławieństwo) ma blogoslawycz, bo nądza a blogo stoyą przecziw schobye yako gorzkye a slotkye XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Przeciwo kaliżdej (sc. duszy?) grzech śmiertny osobnie bojuje nędząc duszę człowieczą. Owo (sc. błogosławieństwo) ma błogosławić, bo nędza a błogo stoją przeciw sobie jako gorzkie a słodkie XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 248. |