artykuł hasłowy: krtań, grtań
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'gardło wraz z podniebieniem, górna część tchawicy, fauces': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przylny yøzyk moy *kutanv (Puł: krtanyu) memv (adhaereat lingua mea faucibus meis) |
| Przykład w transkrypcji | Przylni język moj krtaniu (Puł: krtaniu) memu (adhaereat lingua mea faucibus meis) |
| Lokalizacja | Fl 136, 7. |