artykuł hasłowy: krukowy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'należący do kruka, krukowy, qui corvi est, corvinus': [dzieci krukowe] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Spyewayczie bogu..., genze dage dobitkv karmiø a dzieczom krukowym (pullis corvorum Psal 146, 9, Fl i Puł: gawronowym) wziwaiøczym iego |
| Przykład w transkrypcji | Śpiewajcie Bogu..., jenże daje dobytku karmią a dzieciom krukowym (pullis corvorum Psal 146, 9, Fl i Puł: gawronowym) wzywającym jego |
| Lokalizacja | MW 130a. |