artykuł hasłowy:  kumować
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'być komu kumem albo kumą, compatrem vel commatrem esse': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Prout inter vicinos a. kumowacz 1418–75 |
| Przykład w transkrypcji | Prout inter vicinos a. kumować 1418–75 |
| Lokalizacja | Zab 512. |