artykuł hasłowy:  kumować
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) | 
| Definicja | 'być komu kumem albo kumą, compatrem vel commatrem esse': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Prout inter vicinos a. kumowacz 1418–75 | 
| Przykład w transkrypcji | Prout inter vicinos a. kumować 1418–75 | 
| Lokalizacja | Zab 512. |